Het was leuk, hoor, die zomer! De ene helft was ik hoogzwanger. Afgezien, ja, dat heb ik. Naast de normale zwangerschapsklachten zoals moodswings, incontinentie en slecht slapen had ik nu echt gigavoeten! Ik geraakte in geen enkele schoen meer. Zelfs mijn sandaaltjes en teenslippers konden mijn voeten niet meer aan.
De andere helft mochten we de jongste dochter verwelkomen. Geen gemakkelijk ding, die tweede. Nooit tevreden. Borst? Huilen. Nieuwe luier? Huilen. Wiegen? Huilen. Liedjes? Huilen. Papa ondersteboven? Huilen. Enkel de draagdoek is goed. Wel lopen, Mama!
De oudste dochter heeft zich kostelijk geamuseerd. Veel bij de oma's gaan slapen. En gezwommen! Ja, zwemmen was leuk! Mama probeerde altijd eerst zonder luier. Kwam niet goed, dan konden we poep gaan vissen. Wisten jullie dat er water uit de tuinslang komt? Dat heeft de dochter ook weer ontdekt, net zoals de pakken billendoekjes. Daar blijven maar doekjes uitkomen!Elke zaterdag brachten wij een bezoek aan de kinderboerderij. Alles wat ook maar iets weg heeft van een vogel of kip is 'toktok', al de rest 'knorknor'. Dochter is ook gek op de speeltuin, zeker de glijbaan. "MAMAAAAAAAAAA!" Dochter is plots vies van zand. Mama mag de dochter van aan de rand van de speeltuin op de glijbaan zetten. Van onderaan de glijbaan, terug bovenop de glijbaan. KRAK. Gedaan met Mama's rug, terug naar huis.
Voor de geboorte van de jongste was de oudste een engeltje. Een heel gemakkelijk meisje, kon je alles van vragen en mee doen. Maar nu, jeetje! Mama mag soms niet eens kijken of ze doet alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben wij, ouders, die heerlijke gave gekregen om 's avonds aan de kinderen hun bedje te staan en met een diepe zucht tegen elkaar te zeggen: "'t Zijn toch schatjes, he!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten