maandag 17 maart 2014

Nachtperikelen

Ik typ dit terwijl mijn peuter naast me in het ouderlijk ligt te knorren. Papa is gaan werken.

De oudste heeft moeite met slapen. Ze wordt elke nacht wel een keer wakker. 's Avonds laat, midden in de nacht, 's ochtends vroeg. Meestal is ze meteen hysterisch. Soms gaat het over met een kus en een knuffel of een kordate "Het is slapekestijd nu."

Andere keren gaat het zoals vanavond. Snikkend lag ze met hoofd op mijn schoot, de ijsbeer in haar armen. Ik ging met mijn handen door haar haren terwijl ik een liedje zong. Na enkele minuutjes was ze vertrokken. 


Ik heb haar lekker laten liggen. 

Voor sommigen totaal onverantwoord, maar ik kruip wel lekker in een warm bed bij mijn geliefde Louise.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten