De griep. Ik ben geveld door de griep. Koorts, spetterpoep, overgeven, spierpijn, opgezette klieren, snotteren, hoofdpijn, ... De hele rimram. Een stemmetje in mijn hoofd gilt dat ik in bed moet blijven liggen. Louise gilt dat ze honger heeft. Wie het hardst gilt, wint.
Stand op overleven dus. Met veel moeite sleur ik mezelf uit bed. Snotterend smeer ik boterhammen voor Louise. Wanneer ik haar uit bed haal en haar kleren aan doe gilt ze heel de boel bij elkaar. Ze wilt auto's zien (haar kamertje kijkt uit op een grote autoparking, vindt ze helemaal geweldig, af en toe is er ook een poes te zien). Als ik Louise heb geïnstalleerd aan de tafel voor haar boterhammen, ga ik Julie uit bed halen. Ik zet me neer in de zetel om haar te voeden. Ik merk meteen dat de jongedame heeft besloten vandaag een regeldag in te voeren (de timing...).
De rest van de voormiddag en middag hang ik in de zetel met Julie op mij, terwijl Louise heel het kot overhoop haalt. Mijn hoofd probeer ik af te sluiten voor haar getier en haar duizend en één vragen. Hoe meer zij gaat vragen, hoe minder ik ga verdragen. Dus de rest van de dag mag ze tekenfilmpjes kijken.
Om 15u komt papa weer thuis en draag ik alle zorg van de meisjes over aan hem en kruip ik verder in de zetel om lekker uit te zieken. Papa heeft ook de opdracht gekregen om het avondeten klaar te maken. Dat is dus Nasi uit een pakje. De afwas blijft staan en de meisjes gaan ongewassen hun bed in. Maar ik heb tenminste een halve dag de vrijheid gehad om te kunnen uitzieken.
De volgende dag was ik weer op en top mama en kon ik Louise weer laten vliegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten